Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

Εικονοπλασία . Το ψυχολογείν . Αναφορικά στο απόφθεγμα .

<< Υπάρχει μία τάση να βλέπεις το αρνητικό . Να χαρακτηρίζεις τα πράγματα αρνητικά και να νομίζεις πως κάνεις πράγματα μέσα από τον αρνητισμό . Ο οποιοσδήποτε χαρακτηρισμός να αποδίδεται με έναν τρόπο διαφορικό χωρίς να μπορεί να συσχετιστεί το αίτιο . Κατά τα άλλα πάμε μπροστά με βάση το λίγο από το λιγότερο . Αυτό είναι μια αλήθεια . Στο κατά πόσο θα ψάξεις να βρεις την βαθύτερη πλευρά τολμώντας να αποκαλύψεις τι είναι πραγματικότητα , αντιμετωπίζεις το φόβο . . . >>


     Τα κάτοπτρα και τα είδωλα . Οι καθρέφτες που το << ανθρώπινο άγαλμα >> σμιλεύεται κατ ` εικόνα και καθ ` ομοίωση βίου , πνοής και σκέψης . Ας τα ονομάσουμε τα τρία συστατικά της λειτουργίας της αρχής των ιδεών .  Η πνοή ως ένδειξη ότι μέσα μας ενσαρκώνεται αυτό το άυλο - μυστήριο που ψάχνει ο κάθε άνθρωπος . Είναι το σημείο εκείνο στη ζωή μας που ενσαρκώνουμε το << τίποτα >> το άγνωστο δηλαδή που εμβαθύνει στο σημείο << μηδέν της γνώσης >> . Εκεί όπου νιώθουμε να στερεύει η ροή του συναισθήματος και επικρατεί η στασιμότητα , όπου νιώθουμε να βαδίζουμε σε ένα δρόμο άγνωστο , σε μια εικόνα πρωτόπλαστη . 
   Το δεύτερο συστατικό ως ένδειξη ενός σημείου αυτό της σχηματομορφής . Εκείνης της ουσίας που δίνει εικόνα σε αυτό το πεδίο που γεννιούνται τα ακατέργαστα στοιχεία του ΕΓΩ . Μέσα από τη λειτουργία της σκέψης το απαρέμφατο , δηλαδή το αδήλωτο , το φανταστικό ( στη κοινωνική απόδοση το ονειρικό ή το διαφορετικό επίτευγμα που στον αόρατο κόσμο της σκέψης θέλουμε να το κάνουμε πραγματικότητα , ένα πεδίο γραφής και δημιουργίας ) έρχεται να << γεννηθεί μέσα από τους κόπους και τις προσπάθειες που κάνει ο κάθε άνθρωπος . Η αναγέννηση του ανθρώπου μέσα από μία σκέψη που οδηγεί στο τελικό σκοπό πριν να έχει πραγματωθεί στο κόσμο της συνείδησης . Σε μια κοινωνία ιδεών και αξιών . Είναι το στοιχείο εκείνο που δίνει τη δυναμική της πράξης .
   Το τρίτο συστατικό είναι αυτό του ολοκληρωτισμού . Είναι το πεδίο , μπορούμε να το ονομάσουμε με σχήμα ως κύκλο που προσδιορίζει κάτι αρχέγονο και επαναληπτικό . Το κύκλο . Κύκλος βιώματος . Ζωή . Σε αυτό το πεδίο πραγματοποιούνται μέσω της πνοής οι σκέψεις . Δοκιμάζονται τα << άυλα - ιδέες >> μέσα από τη δοκιμασία της αντίληψης και της κατανόησης του ανθρώπου . Δημιουργώντας έτσι το εργαλείο της ενσυναίσθησης και της ηθικής των κοινωνικών πραγμάτων . 


ΟΙ ανακαλύψεις των ψυχο-σωματομορφών . 


   Σχήμα και μορφή . Χρησιμοποιούμε τη γραφή για να αποδώσουμε μέσα από τα σύμβολα της γλώσσας ( δηλ. τα γράμματα , ας τα ονοματίσουμε μεταφορικά εγκεφαλικές συναρτήσεις ) το συναισθηματικό μας κόσμο . Σε αυτό το Ψ κόσμο υπάρχουν δυναμικές που αποδίδουν στα συναισθήματα το << ρήμα >> εκείνο που θα αποδώσει την Ψ κινητική στο αντικείμενο της επαφής . Δίνει τη κατεύθυνση μέσα από τις ενδείξεις των πράξεων για να εμφανιστούν οι συνέπειες ως αποτέλεσμα μιας επιζήμιας λογικής . Τα χέρια σμιλεύουν το κόσμο της συνείδησης χρησιμοποιώντας την ακατέργαστη ύλη του φυσικού περιβάλλοντος . Η ανθρωπότητα έχει κάνει βήματα μπροστά . Βήματα μπροστά από το φόβο . Πιστεύω όμως πως τα λάθη επαναλαμβάνονται διότι αντί να αναλύσουμε τις << συλλογικές αυτές φοβίες >> απλά τις προσπερνούμε . Έτσι το απωθημένο που πηγάζει από τις αμφιθυμικές αυτές τάσεις ανακυκλώνεται . Ο ίδιος ο πολιτισμός να θεωρεί ξενιστή τον ίδιο τον άνθρωπο . Δημιουργείται μια αντίδραση δίχως τέλος . Αρχή και Τέλος . Φτάνουν αυτές οι δύο λέξεις ώστε να μας υποδείξουν στον αέναο δρόμο του βιώματος που ακολουθεί ο άνθρωπος ένα μέτρο διαφορετικό , Σε αυτό το μέτρο οι μονάδες μέτρησης αλλάζουν ως αίτιο της αποδοχής και ευσπλαχνίας προσδοκώντας στο μέλλον . 
   Σε αυτό το δρόμο υπάρχουν άπειρες ψυχο-σωματομορφές . Έχουν ταυτότητα κίνησης θετική είτε αρνητική . Συνέπεια και απόκτηση αξιών . Ως εκ τούτου το αποτέλεσμα κυκλώνει μία λέξη . Την εμπειρία . Είναι η γνώση αυτή που μας δίνει την καθοδήγηση ώστε να ανακαλύψουμε τα γύρω κόσμο . Να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα συναισθήματα μας καθώς και τις αντιδράσεις των ιδεών . 



. . . είναι μια προσπάθεια << αγγίγματος >> σε αυτό που ονομάζουμε άγνωστο - μυστήριο . Εκφράζεται μέσα από τα γεγονότα και τις καταστάσεις που βιώνουμε . 



Στην επόμενη συνέχεια θα αποπραγματοποιήσουμε το νόημα του άρθρου αυτού . 




* Το παρών άρθρο δεν αποσκοπεί ώστε να προκαλέσει ύβρη ή να υπονομεύσει τις ηθικές αρχές και αξίες του κάθε ανθρώπου . 



Υ.Γ


. . . είναι στο χέρι μας να πραγματοποιήσουμε στο πεδίο του συλλογικού ασυνείδητου το ιδεατό της κάθε κοινωνίας . Κάθε όνειρο που δεν πραγματοποιήθηκε ή κάθε κόπος ( στόχος - σκοπός ) που δεν έχει επιτευχθεί στα χνάρια που αφήνουν μέσα στη ροή του χρόνου βρίσκονται τα στοιχεία αυτά ( πληροφορίες ) που μας διδάσκουν τα λάθη μας . 

Σας ευχαριστώ ! 



Ιωάννης Αντωνόπουλος - Ψυχολόγος 

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

Απόφθεγμα & σκέψεις

Υπάρχει μία τάση να βλέπεις το αρνητικό . Να χαρακτηρίζεις τα πράγματα αρνητικά και να νομίζεις πως κάνεις πράγματα μέσα από τον αρνητισμό . Ο οποιοσδήποτε χαρακτηρισμός να αποδίδεται με έναν τρόπο διαφορικό χωρίς να μπορεί να συσχετιστεί το αίτιο . Κατά τα άλλα πάμε μπροστά με βάση το λίγο από το λιγότερο . Αυτό είναι μια αλήθεια . Στο κατά πόσο θα ψάξεις να βρεις την βαθύτερη πλευρά τολμώντας να αποκαλύψεις τι είναι πραγματικότητα , αντιμετωπίζεις το φόβο . 

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

Ένα βήμα στην αμεσότητα .Ψυχολογία και λύσεις

..... περιμένουμε το άμεσο . Εκείνο το κλειδί που θα ανοίξει μια πόρτα εσωτερική για να δούμε τον εσώψυχο κόσμο μας που κρατάμε καλά στα σπλάχνα του συναισθήματος .....


   Γιατί να πάω στο ψυχολόγο ή τι είναι η επιστήμη της ψυχολογίας . Είναι κάποια από τα πιο βασικά ερωτήματα που συναντάμε ή θα έχετε αναρωτηθεί συχνά . Τι περιμένουμε από τον ψυχολόγο ; Λύσεις , αποτελέσματα καθώς και δημιουργία . Πράξεις και μια << αλλαγή ζωής >> . Ποικίλουν τα ερωτήματα - απορίες ανάλογα με τον άνθρωπο που θέλει να επιδιώξει μια επαφή με έναν ψυχολόγο ή να ερευνήσει την επιστήμη της ψυχολογίας . Είναι αυτό που φαίνεται ; Μία ερώτηση που καλούμαστε συχνά να απαντήσουμε όχι μόνο ως ψυχολόγοι αλλά και ως άνθρωποι στη καθημερινότητα μας . Υπάρχει ανάγκη να το ψάξουμε καθώς και να το μορφοποιήσουμε ως εικόνα . Συχνά συναντάμε και φράσεις μέσω των οποίων προσπαθούμε να φτιάξουμε μια εικόνα για τη << χημεία της ζωής >> .  Τέτοιες είναι όπως η ζωή είναι μια τρέλα , χαμογέλα , ζήσε , μη τα παρατάς σε μια δύσκολη ζωή , σε νιώθω . . . κτλ.
   Καλούμαστε έτσι να αναλάβουμε ένα ρόλο στη ζωή μας τέτοιο ώστε να βρούμε ένα << σκοπό & μια αιτία >> . Θέλουμε να βρούμε το σωστό κλειδί ώστε να βρούμε την ανακούφιση που θα μας χαρίσει ένα χαμόγελο γαλήνιο . Να δούμε τον άνθρωπο από μια άλλη οπτική γωνία . Αυτή της δημιουργίας και του << γίγνεσθαι >> . Για πολλούς λόγους , ξεχωριστά για τον καθένα , θα μπορούσε να δυσκολέψει η καθημερινότητα καθώς και να δημιουργηθούν ερωτήματα για το << τι μέλλει γενέσθαι >>  ή να θέλουμε να ανακαλύψουμε το κοινωνικό περιβάλλον . Ένα άλλο ερώτημα που μπορεί να συναντήσουμε είναι << ζω τη ζωή μου σύμφωνα με τα δικά μου θέλω ή των άλλων ; >> .
   Γιατί θα πρέπει όμως όλα αυτά να μας απασχολούν ; Τι είναι αυτό που μας κάνει να ζητήσουμε μια λύση εύκολη ; Τι εννοούμε εύκολη λύση ; Πιθανό να αναζητούμε το προσιτό δηλαδή αυτό που μας ταιριάζει και σε μια στιγμή θα μας κάνει να χαμογελάσουμε . Θα βρούμε τη πολυπόθητη λύση σε ένα πρόβλημα στη ζωή μας . Χαριτολογώντας θα μπορούσαμε να πούμε ότι θέλουμε να βρούμε ένα είδος λύσης πάνω σε αυτό που επιδιώκουμε . Στο θέλω μας . Θα ήταν όμορφο εάν πραγματικά μπορούσαμε να επιτύχουμε μια κατάσταση τέτοια στην οποία όλοι θα μπορούσαμε να είμαστε ικανοποιημένοι χωρίς να έχουμε το συναίσθημα της έλλειψης πιο απλά της αδικίας .
   Από μια άλλη οπτική γωνία όμως θα μπορούσε να μεταφραστεί ως μία κατάσταση η οποία μας υποδεικνύει ή μας δείχνει ότι και εμείς με τη σειρά μας μπορούμε να δούμε τα πράγματα από μια άλλη πλευρά . Αυτή του << δημιουργείν >> . Πιο ελεύθερα να προσπαθούμε να εξηγήσουμε τη κατάσταση μέσα από το λόγο που έχει δημιουργηθεί με βάση το σύνολο . Γιατί όχι ; Είναι ένα βήμα προς μια κατεύθυνση εξήγησης . Ας μη ξεχνάμε το γεγονός πως σε μια δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε στη ζωή μας έχουμε ανάγκη από στήριξη των δικών μας ανθρώπων καθώς και φίλων . Περιμένοντας από μία πλευρά τη δημιουργία της λύσης ταυτόχρονα ακυρώνουμε το τρόπο που καλούμαστε να μάθουμε για να λύσουμε το κάθε πρόβλημα .
   Τι θα μπορούσε να μας προσφέρει ο τρόπος ; Ο τρόπος είναι η διαδικασία στην οποία μπαίνουμε ώστε να κατανοήσουμε τη φύση του προβλήματος μας καθώς και τις αιτιολογίες του . Ας επισημάνουμε το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της θεραπείας βαίνουμε σε ένα δρόμο τέτοιο ώστε ξεδιπλώνει τις αιτίες , μαθαίνουμε να προσαρμοζόμαστε στο νέο μοτίβο που έχει δημιουργηθεί για να βρούμε το << κλειδί >> μας . Μαθαίνουμε το πως να παρατηρούμε τις θέσεις των συνανθρώπων μας ή αλλιώς να καταλαβαίνουμε κατά κάποιο τρόπο τον συνάνθρωπο μας .
   Γιατί θα πρέπει να δούμε αυτή τη διαδικασία του << τρόπου >> από μια διαδικασία η οποία φαίνεται ότι στερεί για λίγο το χρόνο μας ; Θεωρώ ότι στην ουσία δεν μας στερεί το χρόνο μας με αποτέλεσμα να υπάρξει απλά μία επιφανειακή κατάσταση στην επίλυση του προβλήματος μας . Η ποιότητα κρίνεται όχι μόνο από τη προσπάθεια του ψυχολόγου και του ενδιαφερόμενου αλλά και από το θέλω που παίρνει τη μορφή ενός όμορφου συναισθήματος που μας δίνει ηρεμία και σιγά σιγά μας πλαισιώνει στο γεγονός ότι η ηρεμία μέσα μας μπορεί να γίνει πράξη . Ο τρόπος είναι που θα μας δώσει μια ώθηση τέτοια η οποία θα μας δώσει το ικανοποιητικό αποτέλεσμα για να βρούμε τη λύση . Το επίκεντρο της λύσης είμαστε εμείς ως άνθρωποι με συναίσθημα και μορφή .


..... ας μη ξεχνάμε πως σε κάθε μας βήμα συναντήσαμε ανθρώπους οι οποίοι με τον τρόπο τους μας έδειξαν να καταλάβουμε την αντίστοιχη κατάσταση που μας συνοδεύει στο όμορφο ταξίδι μας . Σε ότι μας λείπει μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι, εάν όχι το αντίστοιχο , που να έχει ένα όμορφο συναίσθημα και να κάνουμε τους ανθρώπους μας καθώς και τους γύρω μας να χαμογελούν με το τρόπο μας . Ο κάθε άνθρωπος έχει το τρόπο του , τόσο μοναδικό που η λύση που θα βρει μπορεί να δώσει τη << πολυπόθητη επανεκκίνηση στη ζωή του >> .


Ιωάννης Αντωνόπουλος - Ψυχολόγος

Τρίτη 5 Αυγούστου 2014

Εξωτερικεύω άρα απελευθερώνω ;

   .... μέρες και σύμβολα περνούν δίπλα μας .... μια εικόνα μένει πάντα στο παρόν ....


   Ψάχνοντας ένα μακρύ ταξίδι στο κόσμο . Θέτουμε τον εαυτό μας σε ένα πεδίο όπου σώμα και ψυχή γίνονται ένα . Μεταμορφώνουμε το τελευταίο λεπτό της κάθε στιγμής σε μία μορφή άυλη καθώς κατά τη διάρκεια του ύπνου προσπαθούμε να περάσουμε σε ένα άλλο κόσμο . Πως αρχίζει το όνειρο ; Τι είναι το όνειρο του κάθε ανθρώπου ; Μέσα από τους δρόμους να στέκεται αυτό το οποίο επιδιώκουμε . Να το ονομάσουμε απωθημένο ; Που οδηγεί εκείνο το αόριστο κενό που συχνά το χρωματίζουμε με το χρώμα εκείνο που απορροφάει την ακτινοβολία των αισθήσεων ; Θέτουμε τον εαυτό μας σε αμφισβήτηση για χάρη του γίγνεσθαι καθώς παλεύουμε με τα νερά της καταβολής των παραισθήσεων ενός ονείρου που δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε . Διαφοροποιώντας τη θέση από το πλανεύω και τη κατατάσσουμε στο ανήκω .
   Για μια θέση στο κενό που προσπαθούμε να αποφύγουμε όλοι . Χρησιμοποιώντας το κάθε συναίσθημα κάθε φορά με διαφορετικό όνομα . Είναι το ίδιο δυναμικό που μας ωθεί να απλώσουμε τα φτερά της αίσθησης και να δώσουμε ζωή στο βαθύτερο εαυτό μας . Ας το ονομάσουμε ψυχή . Προσμένουμε τη κάθε ευχή σαν να είναι το αύριο , γι αυτό το αύριο που τρέφουμε μία ανασφάλεια διότι βλέπουμε ένα δικό μας είδωλο στο καθρέφτη αυτό που θέλουμε να έχουμε , έτσι φτιάχνουμε γιατί όχι να μην πλησιάζουμε τη φροντίδα .
   Στη φροντίδα ίσως δίνουμε πολλά ονόματα καθώς και χαρακτηριστικά . Χάδι , αγκαλιά . . . μια ματιά . Ζεστασιά γιατί όχι και ευτυχία . Τι και αν οι λέξεις είναι κάτι το διαφορετικό μεταξύ τους ; Το τι βιώνουμε πάλι , αυτό που μας κάνει να πετάμε τόσο ψηλά αλλά και μερικές φορές να μας γειώνει . Επιλέγουμε ένα δρόμο και συναντάμε ανθρώπους . Άνθρωπος ή κατάσταση ; Ένα περίεργο δίλημμα που συναντάμε καθώς καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα στο εγώ ή το εμείς με μια βαθύτερη έννοια . Με ένα τρόπο τέτοιο που δίνει νόημα στο σκοπό που θέτει κάθε άνθρωπος . Πολλές φορές η προσδοκία συναντάται γύρω από ένα << γιατί >> βάζοντας σε αμφισβήτηση το ότι πλάσαμε μέχρι στιγμής . Είτε κόπος είτε προσπάθεια στο τέλος γίνεται μια ανάμνηση βαθιά στα νερά της μνήμης .

Υ.Γ

   ..... είναι μια προσπάθεια μιας εναλλακτικής προσέγγισης . Περνάμε σε άλλον δρόμο . . .


Ιωάννης Αντωνόπουλος - Ψυχολόγος .