Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

Μικρές καθημερινές προτροπές

Ξεκινώντας την ημέρα με ένα γνωμικό απόφθεγμα

< < Η λέξη ΕΥΤΥΧΙΑ θα έχανε τη σημασία της εάν δεν την εξισορροπούσε η ΛΥΠΗ  > > .
Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ

Προτρέποντας τον εαυτό μας μέσα από μια όμορφη εικόνα συναισθημάτων θα διαπιστώσουμε ότι μπορούμε να χαμογελάσουμε μαζί με το κόσμο που μας περιβάλλει . Αναρωτηθήκατε ποτέ πως θα ήταν η ζωή σας , οι κόποι σας , τι επιλογές θα κάνατε εάν δεν υπήρχαν τα άτομα που έχουν συνδεθεί στο τόσο μοναδικό κομμάτι που ονομάζεται ζωή ; Πολλές φορές πέφτουμε στο στόχαστρο του εγωισμού μας . Έστω και άθελα μας απορρίπτουμε πτυχές της ζωής . Ένας άνθρωπος ή μία κίνηση , ακόμη και ένα συμβάν μπορούν να παίξουν ρόλο στη ζωή μας . Μπορούμε να << μαγευτούμε >> από τις εκπλήξεις που κρύβει το κάθε τι δίπλα μας . Αξίζει το κόπο όμως να δημιουργήσουμε κενά ;
Ας προσπαθήσουμε να παρομοιάσουμε τη ζωή με ένα πεζοδρόμιο . Στο πεζοδρόμιο κινούνται λογής λογής ανθρώπων . Έχουν τη δική τους καθημερινή διαδρομή . Για φτάσουν το προορισμό τους περνούν μέρος της διαδρομής τους από τα πεζοδρόμια της περιοχής . Ο σκοπός τους είναι απλός . Χρησιμεύουν για προστατέψουν τους ανθρώπους όπως και να διευκολυνθεί η διακίνηση πεζών και αυτοκινήτων . Κάτι απλό όμως . Δεν είναι ; Ίσως να περνάει από μυαλό μας ότι τόσο απλό , τόσο καθημερινό . Δεν είναι κάτι καινούργιο .
Πως μπορούμε όμως να αναλογιστούμε κάτι απλό όσο ο δικός μας κόσμος ; Πιστεύω ότι η λέξη κλειδί στην ερώτηση μας είναι η απελευθέρωση της σκέψης μας . Τα συναισθήματα μπορούν να εγείρουν τόσο όμορφα ερεθίσματα υπό τη μορφή εικόνων . Ας μη βιαζόμαστε όμως να χαρακτηρίζουμε τα πράγματα . Πιστεύοντας στο μέτρο μπορούμε να καθιερώσουμε τις δικές μας αξίες . Η αφορμή βρίσκεται στο κομμάτι του εαυτού μας που επισκιάζεται το κενό που έχουμε δημιουργήσει μέσα από τον εγωισμό .
Κατά τη γνώμη μου η απόρριψη των ανθρώπων μπλοκάρει τη σκέψη , τη παρατήρηση . Προβάλλει ένα κενό που ριζώνει στους ιστούς της κοινωνίας μας . Κάτι το οποίο βιώνουμε στη καθημερινότητα μας πλέον . Αντί αυτού δεν αξίζει όμως το κόπο να δώσουμε σημασία και σε άλλους παράγοντες στη ζωή μας ; Υπάρχουν όμορφες εικόνες παντού , γύρω μας . Η επιλογή ανήκει σε εμάς . Στο δικό μας χέρι , με το οποίο νίβοντας τη καρδιά μας μπορούμε να κάνουμε το δικό μας κόσμο ισορροπημένο , όμορφο , υγιεί . Ποιος ο λόγος άλλωστε να φοβόμαστε ένα χαμόγελο ; Εάν θέλουμε να κάνουμε το κόσμο καλύτερο , αξίζει μια λέξη να χαρακτηρίσει όσα νιώθουμε και να τη μεταδώσουμε σε έναν συνάνθρωπο μας , ξεκινώντας με ένα < < καλημέρα > >  .

Ιωάννης Αντωνόπουλος - Ψυχολόγος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου